بر اساس یک پژوهش جدید، نوشیدن حداقل یک لیوان آب‌میوه صد در صد طبیعی با افزایش وزن اندک در کودکان و بزرگسالان مرتبط است.

یکی از مشکلات اساسی آب میوه، کمیت آن است. دکتر والتر ویلت، استاد اپیدمیولوژی و تغذیه در دانشگاه هاروارد در این خصوص به سی‌ان‌ان می‌گوید: «مصرف میوه به شکل آبمیوه باعث می‌شود که نوشیدن زیاد از حد آن آسان شود. به عنوان مثال ما هر چند وقت یک بار سه پرتقال را همزمان می‌خوریم؟ در حالیکه یک لیوان آب‌میوه پرتقال حدودا از سه میوه گرفته شده و می‌تواند در یک یا دو دقیقه مصرف شود.»

این باعث می‌شود که کالری بیشتری به بدن اضافه و در نتیجه به افزایش گلوکز خون منجر شود.  به گفته کارشناسان، با گذشت زمان، قند بیش از حد در خون می تواند منجر به مقاومت به انسولین، سندرم متابولیک، دیابت، بیماری قلبی، چاقی و سایر بیماری‌های مزمن شود.

با توجه به نگرانی‌ها در مورد افزایش میزان چاقی کودکان و حفره‌های دندانی این پژوهش به والدین توصیه می‌کند که از مصرف آب میوه برای نوزادان کمتر از ۱ سال خودداری کنند و مصرف آن‌ را برای کودکان ۱ تا ۳ سال را به تنها ۴ اونس در روز محدود کنند.

دکتر تامارا هانون، عضو کمیته تغذیه آکادمی اطفال آمریکا، در این خصوص می‌گوید: «واقعا هیچ دلیلی وجود ندارد که نشان دهد خوردن آب میوه به جای خود میوه مزایای بیشتری دارد و از نظر سلامتی مفیدتر است مگر اینکه کودک در هضم غذا مشکل داشته و نتواند آن‌را به صورت کامل مصرف کند.»

طبق دستورالعمل‌های تغذیه ملی ایالات متحده، نوجوانان و بزرگسالان نباید بیش از ۸ اونس در روز آب میوه ۱۰۰ درصد بنوشند و آب میوه نباید به عنوان یک راه سالم برای رفع تشنگی تلقی شود.

دکتر دیوید کاتز، متخصص طب پیشگیری و شیوه زندگی در این خصوص می‌گوید: « اتکا به آب میوه به جای آب برای تشنگی، یا مصرف آب میوه یک رویکرد غلط در سبک زندگی است. این اصلا برای سلامتی شما مفید نیست چرا که در حال مصرف یک خوراکی شیرین هستید. هرچند باید اذعان داشت که آب میوه انتخاب بهتری نسبت به نوشابه خواهد بود.»

چگونه آبمیوه روی بدن تاثیر می‌گذارد؟

برای برخی، ممکن است ضررهای آب‌میوه صد در صد طبیعی چندان قابل درک نباشد. ممکن است افراد بگویند وقتی میوه سالم است، چرا باید آب میوه مشکل داشته باشد؟ اصلا فرق بین میوه و آب آن چیست؟

میوه‌ها و سبزیجات کامل در بسته‌هایی از مواد مغذی – کربوهیدرات‌ها، پروتئین، چربی، مواد معدنی و ویتامین‌ها که همگی حاوی فیبر هستند، وجود دارند. هانون می‌گوید وقتی میوه به صورت آب‌میوه مصرف می‌شود فیبر و بخش‌های ساختاری آن از بین می‌رود و بدن ما متفاوت از آنچه برای هضم تکامل یافته این موارد را متابولیزه می‌کند.»

به عنوان مثال، خوردن یک سیب کامل، سطح قند خون را افزایش نمی دهد، زیرا فروکتوز، قندی که به طور طبیعی در میوه ها و برخی سبزیجات یافت می شود، به آرامی در خون ترشح می شود. با این حال، نوشیدن آب سیب خون را با فروکتوز پر می‌کند.

واسانتی مالیک یکی از پژوهشگران در بخش تغذیه دانشگاه هاروارد در این خصوص می‌گوید: «خون نمی تواند قندی باشد چرا که این برای اندام‌ها خطرناک است، بنابراین بدن مکانیسم‌های زیادی برای خلاص شدن سریع از شر قند و حفظ قند خون در حالت عادی دارد  بنابراین، کبد که قندها را متابولیزه می کند، بخش بزرگی از آن کالری را به چربی تبدیل می کند که می‌تواند به راحتی ذخیره شود و از خون دور نگه داشته شود.»

مالیک در ادامه می‌گوید: «وقتی کالری‌ها را به شکل جامد مصرف می‌کنید، مغز شما بهتر می‌تواند آن کالری‌ها را ثبت کند و غذای دریافتی‌تان را بر اساس آن تنظیم کند.» اما اگر این کالری ها را بنوشید، ممکن است احساس سیری نکنید و دوباره شروع به خوردن کنید.»

چگونه می‌توان از مسمومیت ناشی از میوه و سبزیجات پیشگیری کرد؟
کدام میوه‌ها و خوراکی‌ها به سوزاندن چربی بدن کمک می‌کنند؟

این متاآنالیز که روز سه شنبه در مجله جاما پدیاتریکس منتشر شده بر اساس ۴۲ مطالعه شامل ۱۷ مورد در کودکان و ۲۵ پژوهش در میان بزرگسالان بوده صورت گرفته است.

هانون می‌گوید: «خوبی در مورد این متاآنالیز این است که مطالعات کوچکی را انجام می‌دهد و همه داده‌ها را در کنار هم قرار می‌دهد تا بتوان آن را طوری تحلیل کرد که گویی یک مطالعه بزرگ صورت گرفته است.

بر اساس این مطالعه، در کودکان، هر وعده اضافی روزانه از آبمیوه طبیعی ۱۰۰ درصد به تغییر ۳ صدم درصدی شاخص BMI منجر می‌شود. مالیک در این خصوص می‌گوید: «در ابتدا، این مطالعه به دلیل تفاوت در نحوه اندازه گیری کالری، تأثیری بر بزرگسالان پیدا نکرد. با این حال، پس از مطالعات مرتبط و موازی مشخص شد که مصرف این آبمیوه طبیعی ۱۰۰ درصد می‌تواند به تغییر کوچک دو صدم درصدی در BMI بزرگسالان منتهی شود.»

در حالی که تغییرات در شاخص توده بدنی که توسط این مطالعه مشخص شد ممکن است برای هر فرد ناچیز باشد اما اگر این شاخص را در مقیاس کل جمعیت جهان در نظر بگیریم این میزان قابل توجه خواهد بود. ضمن اینکه بسیاری از افراد حتی بیش از این میزان در روز آب‌میوه می‌نوشند به ویژه در فصل تابستان.

هانون در این خصوص می‌گوید: «افرادی که روزانه ۱۶، ۲۰ یا ۲۴ اونس آب‌میوه می‌نوشند افزایش قابل توجهی از BMI را تجربه می‌کنند. توصیه من این است که اولا والدین برای میزان مصرف آب میوه برای فرزندان خود همیشه با پزشک مشورت کنند و در عین حال این را بدانند که نباید آبمیوه را یک نوشیدنی سالم برای زمانی که تشنه هستید در نظر گرفت.»

هانون اضافه کرد: «برای میان وعده‌ها و خوراکی‌ها، به کودک خود میوه کامل بدهید نه اینکه او را به نوشیدن آبمیوه عادت دهید. اگر هم از آبمیوه به عنوان یک وعده میوه استفاده می‌کنید باید روزانه بیشتر از نصف فنجان نباشد.»

رژیم غذایی بد خطر مرگ در اثر بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت را افزایش می‌دهد

بیش از دوسوم مرگ‌های ناشی از بیماری‌های قلبی را در سراسر جهان، می‌توان با انتخاب مواد غذایی مرتبط دانست.

محتویات آشپزخانه و یخچال شما تعیین می‌کند که قرار است عمر طولانی داشته باشید یا نه؛ دست‌کم نتیجه تحقیقات پژوهشگران از رابطه عمیقی بین این دو حکایت دارد.

بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲، سه مورد از دلایل اصلی مرگ و‌میر در جهان به‌شمار می‌روند که رابطه مستقیمی با رژیم غذایی افراد دارند.

محققان می‌گویند عادات غذایی ناسالم به مثابه یک عامل سبک زندگی، از تاثیرگذارترین عواملی است که خطر مرگ مرتبط با بیماری‌های مزمن را افزایش می‌دهد.

بیش از دوسوم مرگ‌های ناشی از بیماری‌های قلبی را در سراسر جهان، می‌توان با انتخاب مواد غذایی مرتبط دانست. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد، نتیجه گرفت که گزینه‌های سبک زندگی سالم، خطر سکته مغزی را تا ۸۰ درصد کاهش می‌دهد.

خطر تغذیه در بروز سکته مغزی، بسیار مهم‌تر از آن چیزی است که اکثر پزشکان تصور می کنند. در میان عواملی که خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهند، بدترین مورد، رژیم غذایی است: تنها یک‌هزارم آمریکایی‌ها رژیم غذایی سالم دارند و تنها ۸.۳ درصد از یک رژیم غذایی تا حدودی سالم استفاده می‌کنند.

کیت پاتون، متخصص تغذیه، به نشریه اینترنتی «کلینیک کلیولند» می‌گوید که پژوهش هایی در این ارتباط، تاثیر عمیقی را که انتخاب غذا می‌تواند بر سلامتی افراد داشته باشد، نشان می‌دهد.

پاتون توضیح می‌دهد: «یک راه برای نگریستن به آن، فکر کردن به غذا به مثابه دارو است. غذای مناسب واقعا می‌تواند سلامت شما را بهبود بخشد و خطر ابتلا به این بیماری‌های مزمن را کاهش دهد.»

چه غذاهایی برای سلامتی «بد» به‌شمار می‌روند

مطالعات، برخی از مقصران رایج را در رژیم‌های غذایی نامناسب شناسایی می‌کنند که مدت‌ها است با تاثیر منفی بر سلامت قلب و متابولیسم افراد مرتبط دانسته شده‌اند.

طبق گزارش سازمان غذا و داروی ایالات متحده، هر شهروند آمریکایی در روز میانگین ​​حدود ۳۴۰۰ میلی‌گرم سدیم مصرف می‌کند. دستورالعمل‌های رژیم غذایی فدرال برای آمریکایی‌ها ۲۰۲۵-۲۰۲۰، توصیه می‌کند که مصرف سدیم را به کمتر از ۲۳۰۰ میلی‌گرم در روز محدود کنند.

اما موضوع فقط کنار گذاشتن نمکدان نیست. نوشیدنی‌های قندی و غذاهای فراوری‌شده، به‌ویژه گوشت، و نیز غذاهای حاوی چربی‌های اشباع‌شده، نیز از عوامل نگران‌کننده در مطالعات بوده‌اند.

چه غذاهایی برای یک رژیم غذایی سالم لازمند

راه رسیدن به تغذیه سالم، از مسیر محصولات تهیه‌شده با میوه‌ها و سبزیجات می‌گذرد. طبق آمار وزارت کشاورزی ایالات متحده، میانگین رژیم غذایی آمریکایی‌ها از سطوح توصیه شده کمتر است.

بر اساس مطالعات مختلف، رژیم‌های غذایی سالم‌تر، مانند رژیم غذایی مدیترانه‌ای که به‌درستی تحسین شده است، حاوی غلات کامل، آجیل و غذاهای دریایی مانند سالمون و ماهی تن است که اسیدهای چرب امگا ۳ در آن‌ها فراوان است.

مصرف این اقلام غذایی می‌تواند اقدامی برای نجات جان و حفظ سلامتی باشد.

رژیم غذایی سخت در افراد لاغر به دیابت منجر می‌شود

اگر اضافه وزن ندارید، ضرر کاهش وزن از فایده آن بیشتر است.

افراد لاغری که حدود ۵-۴ کیلو وزن کم می‌کنند، یک دهه بعد بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار دارند.

در حالی که تبلیغات روش‌های مختلف لاغر شدن بازار خوبی را برای تهیه‌کنندگان و تبلیغ کنندگان این برنامه‌ها به ارمغان می‌آورد، تحقیقات جدید نشان می‌دهند که اگر اضافه وزن ندارید، ضرر کاهش وزن از فایده آن بیشتر است.

در مطالعه‌ای که دانشگاه هاروارد انجام داد، افراد لاغری که حدود ۵-۴ کیلو وزن کم می‌کنند، یک دهه بعد بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار دارند و همچنین احتمال افزایش وزنشان در مراحل بعدی زندگی بیشتر است.

محققان داده‌های مربوط به ۲۰۰ هزار آمریکایی سالم را که ۹۰ درصد آن‌ها زن بودند، بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۷ جمع‌آوری کردند. شرکت‌کنندگان بر اساس شاخص توده بدنی به سه دسته تقسیم شدند: سالم یا کم‌وزن، دارای اضافه وزن و چاق. سپس آن‌ها را به دو گروه تقسیم کردند؛ کسانی که در طول چهارسال حدود ۴.۵ کیلو وزن کم کرده بودند و آن‌هایی که چنین نکردند.

افرادی که رژیم گرفتند نیز بر اساس روش کاهش وزنشان، به هفت گروه تقسیم شدند: رژیم غذایی کم‌کالری، ورزش، رژیم غذایی کم‌کالری به همراه ورزش، روزه‌داری، برنامه‌های کاهش وزن تجاری، قرص‌های رژیمی و ترکیبی از روزه، برنامه‌ها و قرص‌های لاغری.

دانشمندان پس از بررسی سوابق پزشکی شرکت‌کنندگان در یک دوره ۱۰ ساله، دریافتند افراد لاغری که رژیم غذایی افراطی داشته‌اند، بین دو تا ۸ کیلو بیشتر از همسالان خود دچتر اضافه وزن شده اند. در حالی‌ که افراد چاقی که در چهار برنامه (رژیم غذایی کم‌کالری، ورزش، رژیم غذایی کم‌کالری به همراه ورزش و روزه) شرکت کردند، بین نیم تا ۱.۵ کیلو بیشتر از همتایان خود از دست داده‌اند.

هنگامی که محققان خطر ابتلا به دیابت را بررسی کردند، متوجه شدند افراد لاغرتری که مقدار قابل‌توجهی وزن از دست داده‌اند، بعدا ۵۴ درصد بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع ۲ قرار داشتند و بزرگسالان چاقی که رژیم غذایی سختی داشتند، کمتر در معرض ابتلا به دیابت بودند.

نیویورک پست به نقل از دکتر چی‌سان، متخصص همه‌گیری‌شناسی در هاروارد و سرپرست این مطالعه، نوشت: «زمانی که برای اولین بار ارتباط مثبت بین تلاش برای کاهش وزن و افزایش وزن سریع‌تر و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را در افراد لاغر مشاهده کردیم، شگفت‌زده شدیم. این مشاهدات که به پشتوانه علم زیست‌شناسی قابل‌استنادند، نشان می‌دهند که کم کردن عمدی وزن برای افراد لاغر تبعات سلامتی به همراه دارد.»

نتایج همچنان نشان داد افراد لاغری که با رعایت یک رژیم غذایی مرسوم یا با برنامه، وزن کم می‌کنند، در آینده وزن زیادی اضافه می‌کنند؛ زیرا احتمالا کاهش وزن باعث تغییرهای بیولوژیک در آن‌ها می‌شود.

دانشمندان معتقدند سطح هورمون گرسنگی در افراد لاغری که وزن زیادی از دست داده‌اند، بالاتر است؛ به همین دلیل، میلشان به غذاهای بی‌ارزش بیشتر است و در نتیجه بدن سلول‌های چربی بیشتری برای افزایش سطح هورمون‌ها جمع می‌کند. همچنین آن‌ها فکر می‌کنند کاهش وزن چشمگیر به کاهش سطح هورمون‌های بی‌اشتهایی که گرسنگی را سرکوب می‌کنند، منجر می‌شود.

امروزه محققان هشدار می‌دهند که رژیم‌های کاهش وزن باید فقط برای کسانی باشد که «از نظر پزشکی به آن نیاز دارند» نه برای افراد لاغری که امیدوارند به استانداردهای اینستاگرامی برسند. چنانچه نشریه سان نیز نوشته است، «کاهش وزن چند کیلویی به‌وضوح به افراد چاق کمک می‌کند و حتی اگر این کاهش وزن موقتی باشد، مزایای سلامتی آن باقی می‌ماند».