شاید آلزایمر مسری باشد.
در نخستین مورد از شواهد مبنی بر انتقال انسانی آلزایمر، گمان می‌رود که پنج بیمار پس از دریافت درمان [دارویی] اینک ممنوع‌‌شده هورمون رشد، که ده‌ها سال پیش به حدود ۲۰۰۰ کودک داده شد، به این بیماری مبتلا شده‌اند.

یک بررسی جدید نشان داد تعداد کمی از افرادی که این هورمون‌ها را- که در سال ۱۹۸۵ ممنوع بود – دریافت می‌کردند، شروع به نشان دادن علائم اولیه آلزایمر و سکته مغزی کردند.

این هورمون که بین سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۸۵، از اهداکنندگان درگذشته گرفته شده بود، برای درمان دست‌کم هزار و ۸۴۸ نفر در بریتانیا استفاده شد. از این هورمون برای [درمان] عوامل مختلف کوتاهی قد استفاده می‌شد – یعنی زمانی که قد یک کودک یا یک نوجوان بسیار کمتر از میانگین قد همسالان خود است.

به گفته پژوهشگران دانشگاه کالج لندن (یوسی‌ال) و بیمارستان‌های دانشگاه کالج لندن (یوسی‌ال‌اچ)، این یافته‌ها ممکن است پیامدهای مهمی برای شناخت و درمان بیماری آلزایمر داشته باشد.

متخصصان تاکید کردند این یافته‌ها بیانگر این نیستند که بیماری آلزایمر می‌تواند از طریق فعالیت‌های روزمره یا خدمات درمانی رایج بین افراد منتقل شود و هیچ دلیلی برای نگرانی برای سلامت عموم مردم وجود ندارد.

اما این تیم می‌گوید که برخی از راه‌هایی که سبب ایجاد این بیماری در مغز افراد می‌شود ممکن است شبیه به سایر بیماری‌هایی باشد که پروتئین‌های تاخورده غیرطبیعی، معروف به پریون، منتقل می‌‌کنند.

نویسنده اصلی این پژوهش، پروفسور جان کالینگ، مدیر موسسه بیماری‌های پریون در دانشگاه کالج لندن و مشاور مغز و اعصاب در بیمارستان‌ دانشگاه کالج لندن، گفت: «هیچ نشانه‌ای مبنی بر این‌که بیماری آلزایمر طی فعالیت‌های روزمره زندگی یا درمان‌های پزشکی معمولی بین افراد منتقل شود وجود ندارد.»

«با این حال، تشخیص انتقال پاتولوژی آمیلوئید بتا در این شرایط نادر، باید ما را به بررسی اقداماتی به منظور جلوگیری از انتقال تصادفی از طریق سایر روش‌های پزشکی یا جراحی سوق دهد تا از بروز چنین مواردی در آینده جلوگیری شود.»

افرادی که در این بررسی شرح داده شدند، همگی کودکانی بودند که با یک نوع هورمون رشد انسانی که از اهداکنندگان مرده گرفته شده بود (هورمون رشد انسانی به‌دست‌آ‌مده از جسد یا سی-اچ‌جی‌اچ) تحت درمان قرار گرفته بودند.

این درمان در سال ۱۹۸۵ در پی آن که مشخص شد برخی از انواع سی-اچ‌جی‌اچ، به پریون‌ها (پروتئین‌های عفونی) آلوده‌اند که سبب بروز بیماری کروتزفلد-جاکوب (سی‌جِی‌دی) – یک بیماری نادر و کشنده که بر مغز تاثیر می‌گذارد – در برخی افراد شده‌ است لغو شد.

اگرچه روشی که به این انتقال منجر شد در دهه ۸۰ متوقف شد، کارشناسان توصیه می‌کنند روش‌های پزشکی باید بازنگری شوند تا اطمینان حاصل شود که موارد نادر انتقال آلزایمر در آینده اتفاق نمی‌افتد.

آلزایمر در اثر تجمع پروتئین‌ها در مغز ایجاد می‌شود و معمولا بعدها در بزرگسالی بدون ارتباط خانوادگی مشخصی رخ می‌دهد، یا به‌ندرت ممکن است یک بیماری ارثی باشد که به خاطر یک ژن معیوب رخ می‌دهد.

این بررسی جدید، هشت نفر را گزارش می‌دهد که به کلینیک ملی پریون بیمارستان‌های دانشگاه کالج لندن در بیمارستان عصب‌شناسی و جراحی مغز و اعصاب لندن مراجعه کردند، و همگی آن‌ها در دوران کودکی و اغلب طی چند سال با سی-اچ‌جی‌اچ تحت درمان قرار گرفته‌ بودند.

پنج نفر از آن‌ها نشانه‌‌های زوال عقل داشتند یا پیش‌تر مبتلا به بیماری آلزایمر تشخیص داده شده بودند یا به طریقی با معیارهای تشخیصی این بیماری منطبق بودند.

دکتر ریچارد اوکلی، معاون مدیر تحقیقات و نوآوری در انجمن آلزایمر، گفت: «این مطالعه، شواهدی مبنی بر یک مسیر بسیار نادر و غیرمعمول ارائه می‌کند که بیماری آلزایمر پس از دریافت هورمون رشد انسانی از مغز اهداکنندگان متوفی، به‌طور بالقوه می‌توانست از طریق آن به برخی از بیماران منتقل شود.»

«با این حال، مشخص نیست که انتقال آلزایمر در ۱۸۰۰ نفری که این درمان را انجام داده‌اند به چه میزان شایع بوده و این بررسی فقط سوابق هشت نفر را بررسی کرده است.»

«با توجه به استفاده نکردن از این درمان از سال ۱۹۸۵، هیچ دلیلی برای نگرانی برای سلامت عموم مردم وجود ندارد. امروزه بیماران، جایگزین‌های مصنوعی دریافت می‌کنند که از نظر ایمنی تایید شده‌اند و خطر انتقال بیماری را ندارند.»

پروفسور بارت دی استروپر، سرپرست این گروه در موسسه تحقیقاتی زوال عقل بریتانیا در دانشگاه کالج لندن، گفت: «این یک مطالعه بسیار جالب است که شناخت بیشتری در خصوص خطر ابتلا به یک شکل قابل‌انتقال آمیلوئید بتا، پروتئینی که در آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی و بیماری آلزایمر نقش دارد، ارائه می‌دهد.»

با این حال، او افزود که بر اساس شواهد کنونی، خطر ابتلا به یک شکل قابل‌انتقال از آمیلوئید «بسیار کم» است و لزومی ندارد کسی در دستورالعمل‌های پزشکی تجدید‌نظر کند یا آن‌ها را کنار بگذارد.

چندین تیم پزشکی در حال حاضر روشی نوین مبتنی بر ژن‌درمانی را برای مداوای کودکان مبتلا به ناشنوایی ارثی در پیش گرفته‌اند که نتایج آن بسیار امید‌بخش بوده است.

به گزارش فرانس‌پرس، اگر چه این روش درمانی هم اکنون تنها روی تعداد کمی از بیماران در حال آزمایش شدن است اما نتایج حاصل از آن حکایت از دستیابی به یک پیشرفت بسیار بزرگ در درمان ناشنوایی مادرزادی کودکان دارد.

بنا به اعلام ‌بیمارستان کودکان فیلادلفیا در ایالات متحده، پسربچه‌ای ۱۱ ساله که در بدو تولد دچار ناشنوایی شدید بود پس از طی کردن این دوره درمانی برای نخستین بار موفق به شنیدن شد.

به گفته جان ژرمیلر، جراح و مدیر تحقیقات بالینی در بخش گوش و حلق و بینی بیمارستان فیلادلفیا، ژن‌درمانی صورت گرفته روی این پسر بچه، با هدف اصلاح ناهنجاری نادر ژنی که عامل ناشنوایی در وی بود، انجام شده است.

تقریباً چهار ماه پس از عمل جراحی صورت گرفته روی بیمار یاد شده در ماه اکتبر، شنوایی کودک اکنون به حدی بهبود یافته که تنها دچار اختلال کم‌شنوایی خفیف تا متوسط ​​است.

با این حال، این کودک ممکن است هرگز نتواند صحبت کند زیرا بخشی از مغز که به اکتساب مهارت‌های گفتاری اختصاص دارد حدود سن پنج سالگی در این بیماران به کلی غیرفعال می‌شود.

نتایج مطالعه‌ای که روز پنجشنبه توسط نشریه پزشکی لنست منتشر شد، نشان می‌دهد که روش درمانی مشابه صورت گرفته در چین روی شش کودک ناشنوا، به پنج نفر از آنها امکان بازیابی قدرت شنوایی داده است.

ژنگ یی چن، محقق بیمارستان چشم و گوش ماساچوست (در ایالات متحده آمریکا) و یکی از نویسندگان این مقاله علمی می‌گوید: «بعضی از کودکان بهبود یافته اکنون می توانند یک مکالمه عادی داشته باشند، تلفن را بردارند و صحبت کنند».

دو نفر از این کودکان قبل از عمل ژن‌درمانی، ایمپلنت نداشتند و بنابراین مطلقاً چیزی نمی شنیدند و صحبت هم نمی‌کردند.

این در حالیست که به گفته محقق بیمارستان ماساچوست، این دو بیمار اکنون شنوایی خود را بازیافته‌اند.

فرانسه نیز اعلام کرده است که به زودی آزمایش بالینی برای اثربخشی داروی ژن‌درمان مشابهی را برای درمان ناشنوایی در کودکان ۲۱ تا ۳۱ ماهه آغاز می‌کند.

این کودکان دچار جهش‌هایی در ژن OTOF هستند که اختلالاتی را در تولید اتوفرلین، پروتئین لازم برای سلول‌های حسی موجود در گوش داخلی آنها ایجاد کرده است.

گوش داخلی معمولا برای تبدیل ارتعاشات صوتی به سیگنال‌های الکتریکی ارسالی به مغز به این پروتئین نیاز مبرم دارد.

داروی تجویز شده بر اساس این روش درمانی مستقیماً به گوش داخلی کودکان تزریق می شود و قرار است امکان اصلاح ناهنجاری ژنتیکی را برای بازگرداندن کارکرد صحیح ژن جهش یافته و در نتیجه بازیافت شنوایی فراهم کند.

بیماری‌های قلبی و عروقی از جمله عارضه‌هایی هستند که می‌توانند تاثیر غیرقابل انکاری بر روی امید به زندگی در جوامع مختلف بگذارند.

این بیماری‌ها در کنار عوامل دیگری همچون بیماری سرطان از جمله دلایل اصلی مرگ و میر در کشورهای مختلف هستند. این در حالی است که پایبندی به یک رژیم غذایی مناسب و متعادل می‌تواند سهم قابل توجهی در پیشگیری از این بیماری‌ها داشته باشد.

به گفته دانشمندان رژیم غذایی انسان بر روی عوامل مهمی مانند مانند فشار خون، میزان کلسترول خون، سطح تری‌گلیسرید و تورم و التهاب که در بیماری‌های قلبی و عروقی نقش بازی می‌کنند تاثیر می‌گذارد.

در اینجا به برخی از مواد غذایی که مصرف آنها به پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی کمک می‌کند اشاره شده است.

سبزیجات برگدار و سبز

سبزیجات برگدار و سبز مانند اسفناج، کلم برگ و کلم سبز به عنوان موادی غنی از نظر سطح ویتامین و مواد معدنی شناخته می‌شوند. این گروه از سبزیجات سرشار از ویتامین کا است که به حفاظت از عروق و بهبود انعقاد خون کمک می‌کند.

از سوی دیگر وجود نیترات‌های غذایی در سبزیجات برگدار و سبز برای کاهش فشار خون و بهبود ضخامت عروق مفید است.

انجمن قلب آمریکا بر این باور است که مصرف سبزیجات برگدار و سبز بیش از هر گروه از مواد غذایی دیگر با کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی در ارتباط است.

غلات سبوس‌دار

غلات سبوس‌دار مانند برنج قهوه‌ای، جو و گندم کامل برخلاف کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده برای قلب و عروق مفید هستند.

نتیجه چند تحقیق پزشکی مختلف نشان داده است افرادی که غلات سبوس‌دار مصرف می‌کنند در معرض خطر کمتری از نظر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی هستند.

برای سلامت کبد از چه خوراکی‌هایی بپرهیزیم و کدام مواد غذایی را جایگزین آنها کنیم؟

انواع توت‌ها مانند توت فرنگی، زغال اخته، شاه توت و تمشک دارای گروهی از مواد مغذی هستند که نقش مهمی در سلامت قلب دارند.

این مواد غذایی می‌توانند هم به عنوان میان‌وعده غذایی و هم به عنوان دسر به توازن بیشتر در رژیم غذایی افراد کمک کنند.

مصرف توت فرنگی، زغال اخته، شاه توت و تمشک می‌تواند به طور همزمان بر روی چند عاملی که منجر به ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شوند تاثیرگذار باشد.

آووکادو

آووکادو از جمله خوراکی‌هایی است که مصرف آن به کاهش سطح کلسترول و بهبود عملکرد قلب و عروق کمک می‌کند. دانشمندان بر این باور هستند که دو بار مصرف آووکادو در هفته می‌تواند تا ۱۶ درصد خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را کاهش دهد.

مصرف آووکادو علاوه بر کاهش سطح کلسترول منجر به کنترل میزان تری‌گلیسرید و بهبود عملکرد عروق بدن نیز می‌شود.

آووکادو سرشار از پتاسیم، به عنوان ماده‌ غذایی حیاتی برای سلامت قلب است.

ماهی سالمون

ماهی‌های چرب مانند ماهی سالمون، ماهی تن، ماهی خال‌خالی و ماهی ساردین به دلیل وجود «امگا ۳» به عنوان مواد غذایی مفید برای سلامت قلب و عروق شناخته می‌شوند.

مصرف این گروه از ماهی‌ها در درازمدت به کاهش سطح کلسترول، تری‌گلیسرید، قند خون و فشار خون کمک می‌کند. دانشمندان بر این باور هستند که مصرف ماهی در درازمدت منجر به بهبود سلامت قلب، بهبود علائم افسردگی و افزایش امید به زندگی می‌شود.

مصرف روغن‌ماهی به کسانی که به هر دلیلی ماهی‌های چرب مانند ماهی سالمون مصرف نمی‌کنند در کسب «امگا ۳» کمک می‌کند.

گردو

گردو سرشار از برخی مواد معدنی مانند منیزیم است. بررسی‌ها نشان داده است که مصرف چند بار گردو در یک رژیم غذایی متعادل می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی منجر شود.

به گفته دانشمندان مصرف گردو به کاهش کلسترول خون، تنظیم فشار خون و کاهش خطر سکته قلبی و مغزی کمک می‌کند.

از دیگر مواد غذایی که مصرف آنها می‌تواند برای سلامت قلب و عروق مفید باشد می‌‌توان به انواع لوبیا، بادام، تخم شربتی، تخم کتان، روغن دانه کنف، سیر، سویای سبز (ادامامه)، روغن زیتون و چای سبز اشاره کرد.

کدام مواد غذایی برای سلامت قلب و عروق مضر هستند؟

سیب‌زمینی سرخ‌کرده

فرآورده‌های گوشتی مانند سوسیس، ژامبون و بیکن به دلیل وجود نمک و مواد نگهدارنده برای قلب و عروق مضر هستند. این محصولات می‌توانند باعث افزایش فشار خون شوند.

گوشت قرمز از دیگر مواد غذایی است که می‌تواند برای قلب و عروق مضر باشد. مصرف بیش از ۵۰۰ گرم گوشت قرمز در هفته توصیه نمی‌شود.

کیک‌ها و شیرینی‌ها که اغلب سرشار از چربی‌های مضر و قند زیاد هستند نیز برای سلامت قلب و عروق مضر هستند. با این حال تنها مصرف افراطی و طولانی مدت این خوراکی‌ها است که می‌تواند برای قلب و عروق بدن مشکل ایجاد کند.

سیب‌زمینی سرخ کرده و دیگر مواد سرخ شده به دلیل چربی زیاد می‌توانند برای قلب و عروق مضر باشند. از سوی دیگر در بسیاری از موارد سیب‌زمینی‌های سرخ شده نمک زیادی دارند. نمک زیاد از آنجا که می‌تواند منجر به افزایش فشار خون شود برای قلب و عروق مضر است.

دانشمندان همچنین توصیه می‌کنند که افراد برای حفظ سلامت قلب و عروق خود در آشپزی به جای کَره از روغن زیتون استفاده کنند. مصرف زیاد کَره به دلیل وجود چربی‌های اشباع‌شده می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش دهد.

چگونه زانوها را تقویت کنیم؟

تمرین‌های ورزشی متناسب با وضع زانو‌ها در تقویت این اندام و جلوگیری از پوکی استخوان بسیار موثر است.

زانو بزرگ‌ترین مفصل بدن است که استخوان‌های ساق پا و ران را به هم متصل می‌کند. این عضو بدن شامل غضروف، ماهیچه‌ها، رباط‌ها، و عصب‌هایی است که همگی در سلامت و حرکت مفصل نقش دارند.

برخی افراد ممکن است در سن بالاتر دچار مشکلات زانو شوند و برخی ورزشکاران یا افراد مبتلا به آرتروز نیز دچار مشکلات مربوط به زانو می‌شوند.

به گزارش وری‌ول هلت، برخی تمرین‌های ورزشی می‌تواند به تقویت عملکرد زانو‌ها کمک کند. ورزش‌هایی که به‌طور مشخص بر این ناحیه از بدن متمرکزند به کاهش التهاب زانو، جلوگیری از تحلیل استخوان، بهبود درد، بهبود سفتی و اختلال عملکرد مفاصل، و بهبود قدرت زانو و تحرک کمک می‌کنند.

اگر در زانو‌‌ها ضعف یا درد خاصی ندارید که نیاز به درمان داشته باشد، خوب است که سراغ این تمرین‌های ورزشی بروید.

حرکت‌های قدرتی بالا کشیدن پا

این حرکت قدرتی (لیفت پا) را در حالی انجام بدهید که به پشت دراز کشیده‌اید و یک پا کشیده و پای دیگر خم شده است. برای انجام این تمرین، پایی را که کشیده‌اید بالا بیاورید و به‌مدت ۳ تا ۵ ثانیه صاف و کشیده نگه دارید. سپس آن را پایین آورید و دراز کنید. این تمرین را می‌توانید تا ۲۰ بار انجام دهید.

هنگام انجام این تمرین از قوس دادن به پشت، خم کردن گردن، و حرکت‌های خیلی سریع اجتناب کنید تا عضلات عمل کنند و تقویت شوند.

کشش عضلات پشت پا (همسترینگ ایستاده)

برای حفظ تعادل در هنگام اجرای همسترینگ ایستاده، به یک صندلی با پشتی بلند نیاز دارید. دستانتان را به پشتی صندلی بگیرید و تمام وزنتان را روی یک پا بیندازید.

پای دیگر را از زمین بلند کنید، پاشنه پا را به سمت باسنتان ببرید، و ۳ تا ۵ ثانیه نگه دارید. این حرکت را ۲۰ بار تکرار کنید.

برای جلوگیری از آسیب زدن زانوها در حین انجام این تمرین، زانوی پای ثابت نباید قفل شود، بلکه باید کمی خم باشد. همچنین، باید از بالا آوردن بیش از حد پای متحرک جلوگیری کنید.

تمرین‌های مرحله‌ای

در تمرین‌های مرحله‌ای، که استپ‌آپ نیز به آن‌ها می‌گویند، از سکوی (پلت‌فرم) حداقل ۱۵ سانتی‌متری استفاده می‌شود. برای انجام این تمرین، یک پایتان را روی سکو قرار دهید و با استفاده از آن پای دیگر، خودتان را از زمین بلند کنید.

این وضع بدن را طوری نگه دارید که پایتان آویزان شود و به‌مدت ۳ تا ۵ ثانیه در این وضع بمانید. این حرکت را می‌توانید روزی ۲۰ بار تکرار کنید.

مانند بسیاری از تمرین‌های زانو، هنگام بالا رفتن روی سکو در این تمرین باید از قفل‌ شدن زانوها خودداری کنید. قفل‌ شدن زانوها باعث می‌شود عضلاتی که قرار است تقویت شوند غیرفعال شوند.

شیب تک پا

در تمرین شیب تک پا، به دو صندلی با پشتی بلند نیاز دارید که برای حفظ تعادل به آن‌ها تکیه کنید. برای انجام این تمرین، یک صندلی را در سمت راست و دیگری را در سمت چپ قرار دهید، به‌صورتی که پشتی صندلی‌‌ها رو به شما باشد. دست‌‌ها را روی صندلی‌ها بگذارید.

هنگامی که ثابت شدید، یک پا را حدود ۳۰ سانتی‌متر از زمین بلند کنید و تمام وزنتان را روی پاشنه پای مخالف بیندازید. پای متحرک را به‌مدت ۳ تا ۵ ثانیه در این وضع نگه دارید و سپس به‌آرامی پایین آورید. این حرکت را می‌توانید ۲۰ بار روی هر دو پا تکرار کنید.

هنگام انجام این تمرین، توجه به پایی که به آن تکیه می‌کنید ضروری است. این پا را صاف نگه دارید، اما مراقب باشید زانو قفل نشود.

در این تمرین، معمولا احساس می‌کنید که قسمت جلو و پشت ران و همچنین باسن کشیده می‌شود.

اسکوآت دیواری

برای انجام اسکوآت (یا اسکات) روی دیوار، مستقیما روبه‌روی دیوار بایستید و پشت، سر، و باسنتان را به دیوار بچسبانید. سپس بدنتان را به‌آرامی روی دیوار به پایین بلغزانید تا در حالت اسکوآت (چنباتمه) قرار بگیرید، مثل اینکه روی صندلی فرضی نشسته‌اید.

این حالت را برای ۵ تا ۱۰ ثانیه حفظ کنید و سپس خودتان را روی دیوار بالا بکشید تا بدنتان صاف شود. این حرکت را ۲۰ بار تکرار کنید.

اگر می‌خواهید از لغزش بیش از حد روی دیوار در حین اسکوآت دیواری جلوگیری کنید، باسن باید با زانوها در یک راستا یا کمی بالاتر باشد.

اگر این حرکت به‌درستی انجام شود، بیشترین فشار را روی قسمت جلوی ران احساس خواهید کرد.

حرکت‌های کششی بعد از ورزش

انجام حرکت‌های کششی بعد از ورزش اهمیت بسیاری دارد. با انجام این حرکت‌ها می‌‌توانید درد بعد از ورزش را کاهش دهید، احیای عضلات را بهبود ببخشید، و دامنه حرکتی زانو را افزایش دهید.

کشش چهارسر ران

کشش چهارسر ران روی عضلات چهارسر ران عمل می‌کند.

برای انجام این حرکت، بایستید و کف پاهایتان را صاف روی زمین بگذارید و به اندازه عرض شانه‌ها باز کنید. زانوی چپ را خم کنید، نوک یا مچ پا را با دست چپ بگیرید و پاشنه پا را به سمت باسن بکشید. به‌مدت ۵ تا ۱۰ ثانیه در این وضع بمانید و سپس پا را رها کنید. این حرکت را می‌توانید در هر دو طرف انجام دهید.

اگر در این تمرین کشش خیلی زیادی در ران احساس کردید، پاشنه پا را خیلی به سمت باسن نکشید.

لمس انگشت پا

لمس انگشتان پا به کشش عضلات ساق پا و همسترینگ (پشت پا) کمک می‌کند.

برای انجام این حرکت، روی زمین بنشینید و پاها را روی زمین دراز کنید. بدن را به سمت پایین خم کنید و در حالی که پشتتان صاف است، انگشت پا را لمس کنید. هنگامی که انگشتان پا را لمس کردید، به‌مدت ۱۵ ثانیه در همین حالت کشش بمانید.

اگر دستتان به نوک انگشتان پا نمی‌رسد، تا هر جا که می‌توانید بدن را کش دهید. به‌مرور زمان و با افزایش انعطاف‌پذیری بدن، می‌توانید این حرکت را بهتر انجام دهید.

اگر درد، التهاب، یا مشکلات سلامت دیگری دارید که بر استحکام زانوها اثر می‌گذارد، حتما قبل از انجام این تمرین‌ها و حرکت‌های کششی با متخصص مراقبت‌های پزشکی مشورت کنید.

چرا برخی افراد مدام مریض می‌شوند؟

ضعف سیستم ایمنی مهم‌ترین عامل ابتلا به بیماری سرماخورگی یا آنفلوانز است.

شاید برایتان پیش آمده باشد که برای مدت طولانی گرفتار انواع بیماری‌ها از سرماخوردگی و آنفلوانزا گرفته تا کووید-۱۹ شده باشید و مدام تقلا کنید تا از شر خس‌خس سینه و سرفه‌ها رها شوید.

به گزارش نیویورک‌پست، متخصصان چندین عادت‌ ساده‌ به‌منظور تقویت سیستم ایمنی بدن برای کسانی که نمی‌خواهند تمام زمستان را درگیر خوردن شربت‌های سرفه و داروها باشند پیشنهاد می‌کنند.

نوین کسلا، داروساز، در‌این‌باره می‌‌گوید: «برخی از مردم بلافاصله و بارها پس از بهبود یافتن از بیماری، دوباره مریض می‌شوند که روی کیفیت زندگی و سلامت روانشان تاثیر می‌گذارد.»

او تاکید می‌کند: «مهم‌ترین عامل دخیل در این بیماری‌ها، ضعف سیستم ایمنی بدن است.»

کسلا برای تقویت سیستم ایمنی بدن به این سه‌ عامل حیاتی اشاره می‌کند: «بهبود رژیم غذایی، تمرین بدنی بیشتر و مدیریت استرس.»

کسلا در‌این‌باره توضیح می‌دهد: «ویتامین C  یک درمان برای سیستم ایمنی است که باید با جدیت در فصل اوج آنفلوانزا مصرف کنید و در عوض از غذاهای فوق فراوری‌شده که فهرستی از مواد تشکیل‌دهنده نامتعارف دارند اجتناب کنید.»

او تاکید می‌کند: «اشکالی ندارد که هرازچندگاهی از این غذاها میل کنید، اما پایه رژیم غذایی روزانه شما باید بر اساس مواد مغذی طبیعی مانند سبزیجات، میوه‌ها، حبوبات، غلات و آجیل باشد.»

برای تامین ویتامین C هم به سراغ محصولات سرشار از ویتامین C یعنی مرکبات بروید و پروتئین را هم از گوشت و محصولات لبنی تامین کنید.

تمرین بدنی هم سیستم ایمنی را تقویت می‌کند و فعالیت بدنی حتی به مدت پنج دقیقه در روز فواید بسیاری دارد.

بنا‌ بر تحقیقات، ۲۰ دقیقه تمرین بدنی روزانه می‌تواند تاثیر منفی شیوه زندگی بی‌تحرک را از بین ببرد. همچنین ورزش‌های کوتاه روزانه هم مفید است.

کسلا با تاکید بر این نکته که ورزش نباید کاری طاقت‌فرسا باشد، گفت: «جریان خون و هورمون‌های شادی‌بخش هم برای سلامت جسمی و هم سلامت روانی بسیار ضروری است.»

او خاطر‌نشان کرد: «فعالیتی را که از آن لذت می‌برید مانند رقصیدن، اسکی روی یخ، تمرین منظم در باشگاه یا حتی قدم زدن با سگ‌ انجام دهید.»

تقریباً ۷۰ درصد از زنان در دوران بارداری حالت تهوع و استفراغ را تجربه می‌کنند که در اصطلاح عامیانه «تهوع صبحگاهی» نامیده می‌شود، هرچند ممکن است در هر زمانی از روز رخ دهد.

حدود ۰.۳ تا ۲ درصد از زنان نوع شدیدتری از استفراغ را تجربه می‌کنند که اصطلاحا «هایپراِمِسیس گراویداروم» نام دارد و در بعضی موارد چنان حاد است که آنها را در خوردن، نوشیدن و انجام فعالیت‌های روزمره دچار مشکل می‌کند. این امر در موارد شدیدتر حتی می‌تواند منجر به مرگ ناشی از کم‌آبی بدن شود.

محققان در آمریکا حالا می‌گویند هورمونی را شناسایی کرده‌اند که توسط جنین در حال رشد در بدن مادر ترشح می‌شود و می‌تواند عامل به وجود آمدن تهوع صبحگاهی باشد.

تحقیقات نشان داده است پروتئین «جی‌دی‌اف۱۵» (GDF15) که در میزان کم توسط اندام‌هایی از جمله مثانه، پروستات و کلیه‌ها تولید می‌شود از طریق اتصال به گیرنده‌های تخصصی در ساقه مغز حالت تهوع را در فرد ایجاد می‌کند.

دکتر ارهیلی، محقق متابولیسم در دانشگاه کمبریج بریتانیا و از نویسندگان این مطالعه، در این باره می‌گوید: «در اوایل بارداری سطح این هورمون، که از سلول‌های جنینی در جفت آزاد می‌شود، افزایش می‌یابد و باعث بروز حالت تهوع و بیماری می‌شود. این حالت عمدتا در سه ماهه اول در بدترین وضع است و سپس به تدریج از بین می‌رود.»

 

اثرات منفی کرونا بر بارداری زنان بیش از آن چیزی است که تصور می‌شود.

دانشمندان می‌گویند بالا رفتن سطح این پروتئین در بدن ممکن است برای محافظت از مادران در برابر مسمومیت و همچنین محافظت از جنین در حال رشد در برابر مواد سمی تکامل یافته باشد.

پژوهشگران در این مطالعه دریافتند که سطح این پروتئین در ۶۰ زن باردار که تهوع و استفراغ را تجربه کرده‌ بودند، نسبت به حدود ۶۰ زن که حالت تهوع کمی داشتند یا اصلاً نداشتند به طور قابل‌توجهی بالاتر بود.

تیم تحقیق همچنین با تجزیه و تحلیل داده‌های ژنتیکی بیش از ۱۸ هزار نفر دریافت که سطوح بالاتر این پروتئین در زنان غیرباردار، خطر تهوع و استفراغ در دوران بارداری آنان را کاهش می‌دهد. این بدین معنی است که زنان در دوران بارداری اگر سطح پروتئین بالاتری داشته باشند، کمتر به این هورمون واکنش نشان می‌دهند.

پژوهشگران اعتقاد دارند یافته‌های جدید می‌تواند راه را برای کشف درمان تهوع شدید باز کند. دکتر ارهیلی در این باره می‌گوید: «نتایج نشان می‌دهد با تزریق دوزهای بالایی از این هورمون به افرادی که به طور کلی سطوح پایینی از این پروتئین دارند و در تلاش برای باردار شدن هستند، می‌توان حساسیت آنها را کاهش داد و شانس آنها برای تجربه استفراغ در دوران بارداری کم کرد.»

همچنین می‌توان به زنان باردار پادتن‌هایی را برای مسدود کردن گیرنده‌های چنین پروتئینی داد تا حالت تهوع و استفراغ در آن‌ها کم شود، هرچند هنوز در این باره به تحقیقات بیشتری نیاز است.

 دکتر ارهیلی می‌گوید: «ما اکنون دید روشنی را نسبت به آنچه ممکن است باعث این مشکل شود و به تبع آن راهی برای کشف راه پیشگیری از آن و درمانش در اختیار داریم.»

یک مطالعه بزرگ بین‌المللی به رهبری محققان آمریکایی در نیویورک نشان داد که بیش از ۸۰ درصد از سیگاری‌ها یا سیگاری‌های سابق که سرطان ریه آن‌ها در مراحل اولیه تشخیص داده شد، ۲۰ سال بعد همچنان زنده بودند.

این تحقیق با نام سی‌تی‌اسکن با دوز کم  (LDCT) برای غربالگری افرادی که در معرض خطر بالاتر سرطان ریه هستند استفاده شد. این نوع اسکن می‌تواند به یافتن نواحی غیرطبیعی در ریه‌ها کمک کند.

نتایج این تحقیق ماه نوامبر گذشته در مجله «رادیولوژی» منتشر شد. تنها ۱۶ درصد از بیماران مبتلا به سرطان‌های ریه زود شناسایی می‌شوند و بیش از نیمی از افراد مبتلا به سرطان ریه تنها یک سال بعد از تشخیص جان خود را از دست می‌دهند.

دکتر کلودیا هنشکی، محقق اصلی این مطالعه از دانشگاه آیکان نیویورک، موانع غربالگری برای این سرطان را بر می‌شمرد و می‌گوید: «موانعی برای غربالگری وجود دارد که عمدتاً ناشی از این باور است که از تشعشعات بیش از حد استفاده می‌شود.» وی با این حال این تضمین را می‌دهد که برای غربالگری سرطان ریه می‌توان از سی‌تی‌اسکن با دوز کم (LDCT)  استفاده کرد که  این دوز کمتر از ماموگرافی است.

سباستین کورود، متخصص ریه و رئیس بخش ریه در بیمارستان لیون می‌گوید: «با چنین نگاهی به گذشته می‌توان از یک درمان صحبت کرد چراکه تومور اولیه که موضعی بود به موقع برداشته شد.»

سرطان ریه، عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است.

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که غربالگری در افراد در معرض خطر می‌تواند مرگ و میر ناشی از سرطان ریه را که علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در فرانسه و سراسر جهان است کاهش دهد چرا که این سرطان اغلب در مراحل پایانی تشخیص داده می‌شوند زیرا علائم این نوع سرطان بدون درد و میزان آن اندک است. متاستازهای منتشر شده در بدن که در مراحل پیشرفته‌تر ظاهر می‌شود، درمان را پیچیده می‌کند.

یک قرص با تاثیری «شگفت‌انگیز» خطر مرگ ناشی از یک نوع سرطان ریه را به نصف کاهش می‌دهد.

آزمایش‌ موفقیت‌آمیز واکسنی برای درمان نوعی سرطان ریه؛ خطر مرگ تا ۴۱ درصد کاهش می یابد

مطالعات اخیر نشان داده است که سی‌تی‌اسکن قفسه سینه با دوز پایین در تشخیص تومورهای اولیه ریه بسیار موثر است و استفاده از آن، مرگ و میر ناشی از این سرطان را تا ۲۰ درصد کاهش می‌دهد.

نتایج این تحقیق چندین کشور از جمله ایالات متحده، بریتانیا و لهستان را متقاعد کرده است که برنامه‌های غربالگری را با هدف قرار دادن افراد سیگاری و یا سیگاری‌های سابق بالای ۵۰ سال اجرا کنند.

سباستین کورود تاکید می‌کند: «تا حد زیادی مهم‌ترین عامل خطر برای این نوع سرطان، نه تنها مقدار سیگار مصرف شده در سال، بلکه مهمتر از همه، طول مدت مصرف سیگار در زندگی است.»

اداره عالی سلامت در فرانسه در سال ۲۰۲۲ برای انجام این نوع غربالگری نظر مساعد خود را اعلام کرد. این غربالگری از سال ۲۰۲۵ به‌عنوان بخشی از استراتژی ده‌ ساله مبارزه با سرطان آغاز خواهد شد.

غربالگری شامل اسکن با دوز کم از ریه‌ها هر دو سال یکبار است که با تصاویری که به‌زودی از سوی هوش مصنوعی تجزیه و تحلیل می‌شود تلفیق می‌شود.

اگر سابقه سیگار کشیدن به مدت ۲۰ سال یا بیشتر را دارید غربالگری سرطان ریه را باید انجام دهید.

بر اساس یک پژوهش جدید، نوشیدن حداقل یک لیوان آب‌میوه صد در صد طبیعی با افزایش وزن اندک در کودکان و بزرگسالان مرتبط است.

یکی از مشکلات اساسی آب میوه، کمیت آن است. دکتر والتر ویلت، استاد اپیدمیولوژی و تغذیه در دانشگاه هاروارد در این خصوص به سی‌ان‌ان می‌گوید: «مصرف میوه به شکل آبمیوه باعث می‌شود که نوشیدن زیاد از حد آن آسان شود. به عنوان مثال ما هر چند وقت یک بار سه پرتقال را همزمان می‌خوریم؟ در حالیکه یک لیوان آب‌میوه پرتقال حدودا از سه میوه گرفته شده و می‌تواند در یک یا دو دقیقه مصرف شود.»

این باعث می‌شود که کالری بیشتری به بدن اضافه و در نتیجه به افزایش گلوکز خون منجر شود.  به گفته کارشناسان، با گذشت زمان، قند بیش از حد در خون می تواند منجر به مقاومت به انسولین، سندرم متابولیک، دیابت، بیماری قلبی، چاقی و سایر بیماری‌های مزمن شود.

با توجه به نگرانی‌ها در مورد افزایش میزان چاقی کودکان و حفره‌های دندانی این پژوهش به والدین توصیه می‌کند که از مصرف آب میوه برای نوزادان کمتر از ۱ سال خودداری کنند و مصرف آن‌ را برای کودکان ۱ تا ۳ سال را به تنها ۴ اونس در روز محدود کنند.

دکتر تامارا هانون، عضو کمیته تغذیه آکادمی اطفال آمریکا، در این خصوص می‌گوید: «واقعا هیچ دلیلی وجود ندارد که نشان دهد خوردن آب میوه به جای خود میوه مزایای بیشتری دارد و از نظر سلامتی مفیدتر است مگر اینکه کودک در هضم غذا مشکل داشته و نتواند آن‌را به صورت کامل مصرف کند.»

طبق دستورالعمل‌های تغذیه ملی ایالات متحده، نوجوانان و بزرگسالان نباید بیش از ۸ اونس در روز آب میوه ۱۰۰ درصد بنوشند و آب میوه نباید به عنوان یک راه سالم برای رفع تشنگی تلقی شود.

دکتر دیوید کاتز، متخصص طب پیشگیری و شیوه زندگی در این خصوص می‌گوید: « اتکا به آب میوه به جای آب برای تشنگی، یا مصرف آب میوه یک رویکرد غلط در سبک زندگی است. این اصلا برای سلامتی شما مفید نیست چرا که در حال مصرف یک خوراکی شیرین هستید. هرچند باید اذعان داشت که آب میوه انتخاب بهتری نسبت به نوشابه خواهد بود.»

چگونه آبمیوه روی بدن تاثیر می‌گذارد؟

برای برخی، ممکن است ضررهای آب‌میوه صد در صد طبیعی چندان قابل درک نباشد. ممکن است افراد بگویند وقتی میوه سالم است، چرا باید آب میوه مشکل داشته باشد؟ اصلا فرق بین میوه و آب آن چیست؟

میوه‌ها و سبزیجات کامل در بسته‌هایی از مواد مغذی – کربوهیدرات‌ها، پروتئین، چربی، مواد معدنی و ویتامین‌ها که همگی حاوی فیبر هستند، وجود دارند. هانون می‌گوید وقتی میوه به صورت آب‌میوه مصرف می‌شود فیبر و بخش‌های ساختاری آن از بین می‌رود و بدن ما متفاوت از آنچه برای هضم تکامل یافته این موارد را متابولیزه می‌کند.»

به عنوان مثال، خوردن یک سیب کامل، سطح قند خون را افزایش نمی دهد، زیرا فروکتوز، قندی که به طور طبیعی در میوه ها و برخی سبزیجات یافت می شود، به آرامی در خون ترشح می شود. با این حال، نوشیدن آب سیب خون را با فروکتوز پر می‌کند.

واسانتی مالیک یکی از پژوهشگران در بخش تغذیه دانشگاه هاروارد در این خصوص می‌گوید: «خون نمی تواند قندی باشد چرا که این برای اندام‌ها خطرناک است، بنابراین بدن مکانیسم‌های زیادی برای خلاص شدن سریع از شر قند و حفظ قند خون در حالت عادی دارد  بنابراین، کبد که قندها را متابولیزه می کند، بخش بزرگی از آن کالری را به چربی تبدیل می کند که می‌تواند به راحتی ذخیره شود و از خون دور نگه داشته شود.»

مالیک در ادامه می‌گوید: «وقتی کالری‌ها را به شکل جامد مصرف می‌کنید، مغز شما بهتر می‌تواند آن کالری‌ها را ثبت کند و غذای دریافتی‌تان را بر اساس آن تنظیم کند.» اما اگر این کالری ها را بنوشید، ممکن است احساس سیری نکنید و دوباره شروع به خوردن کنید.»

چگونه می‌توان از مسمومیت ناشی از میوه و سبزیجات پیشگیری کرد؟
کدام میوه‌ها و خوراکی‌ها به سوزاندن چربی بدن کمک می‌کنند؟

این متاآنالیز که روز سه شنبه در مجله جاما پدیاتریکس منتشر شده بر اساس ۴۲ مطالعه شامل ۱۷ مورد در کودکان و ۲۵ پژوهش در میان بزرگسالان بوده صورت گرفته است.

هانون می‌گوید: «خوبی در مورد این متاآنالیز این است که مطالعات کوچکی را انجام می‌دهد و همه داده‌ها را در کنار هم قرار می‌دهد تا بتوان آن را طوری تحلیل کرد که گویی یک مطالعه بزرگ صورت گرفته است.

بر اساس این مطالعه، در کودکان، هر وعده اضافی روزانه از آبمیوه طبیعی ۱۰۰ درصد به تغییر ۳ صدم درصدی شاخص BMI منجر می‌شود. مالیک در این خصوص می‌گوید: «در ابتدا، این مطالعه به دلیل تفاوت در نحوه اندازه گیری کالری، تأثیری بر بزرگسالان پیدا نکرد. با این حال، پس از مطالعات مرتبط و موازی مشخص شد که مصرف این آبمیوه طبیعی ۱۰۰ درصد می‌تواند به تغییر کوچک دو صدم درصدی در BMI بزرگسالان منتهی شود.»

در حالی که تغییرات در شاخص توده بدنی که توسط این مطالعه مشخص شد ممکن است برای هر فرد ناچیز باشد اما اگر این شاخص را در مقیاس کل جمعیت جهان در نظر بگیریم این میزان قابل توجه خواهد بود. ضمن اینکه بسیاری از افراد حتی بیش از این میزان در روز آب‌میوه می‌نوشند به ویژه در فصل تابستان.

هانون در این خصوص می‌گوید: «افرادی که روزانه ۱۶، ۲۰ یا ۲۴ اونس آب‌میوه می‌نوشند افزایش قابل توجهی از BMI را تجربه می‌کنند. توصیه من این است که اولا والدین برای میزان مصرف آب میوه برای فرزندان خود همیشه با پزشک مشورت کنند و در عین حال این را بدانند که نباید آبمیوه را یک نوشیدنی سالم برای زمانی که تشنه هستید در نظر گرفت.»

هانون اضافه کرد: «برای میان وعده‌ها و خوراکی‌ها، به کودک خود میوه کامل بدهید نه اینکه او را به نوشیدن آبمیوه عادت دهید. اگر هم از آبمیوه به عنوان یک وعده میوه استفاده می‌کنید باید روزانه بیشتر از نصف فنجان نباشد.»

DeepMind یک سیستم هوش مصنوعی (AMIE) را برای بهینه‌سازی گفتگوهای تشخیصی، معرفی کردند.

تعامل پزشک و بیمار در هسته پزشکی قرار دارد، جایی که شرح حال ماهرانه مسیر تشخیص صحیح، مراقبت موفق و اعتماد طولانی مدت را تعیین می کند. سیستم‌های هوش مصنوعی که قادر به گفتمان تشخیصی هستند می‌توانند دسترسی، ثبات و کیفیت مراقبت را بهبود بخشند. با این حال، شبیه سازی مهارت های پزشک موضوع مهمی است.

این تیم یک محیط گفتگوی شبیه‌سازی شده مبتنی بر بازی خود را با بازخورد خودکار ایجاد کرد تا قابلیت‌های یادگیری AMIE را در شرایط، تنظیمات و تخصص‌های پزشکی متعدد گسترش دهد. آنها همچنین تکنیک های زنجیره استدلال مبتنی بر زمان استنتاج را برای بهبود کیفیت مکالمه و دقت تشخیصی AMIE اجرا کردند. در طول استنتاج آنلاین، تکنیک‌ها به تدریج پاسخ‌های AMIE را بر اساس بحث حاضر اصلاح کردند، که منجر به پاسخ‌های دقیق و پایه‌ای به بیماران در هر نوبت گفتگو شد.

تیم از یک استراتژی تکراری خود-بهبودی متشکل از دو چرخه خودبازی استفاده کرد. حلقه داخلی رفتار خود را بر روی عوامل بیمار هوش مصنوعی بر اساس ورودی منتقد درون متنی تغییر داد، در حالی که حلقه بیرونی شامل مکالمات پالایش شده در چرخه های تنظیم دقیق بعدی بود. برای نشان دادن این بهبود، آنها از رویکرد ارزیابی خودکار در گفتگوهای شبیه سازی شده قبل و بعد از رویه خودبازی استفاده کردند.

این تیم چارچوب AMIE را برای ارزیابی پارامترهای عملکرد بالینی مهم مانند ثبت تاریخچه، دقت تشخیصی، استدلال مدیریت، ارتباطات و درک مطلب توسعه دادند. محققان یک معیار ارزیابی اولیه برای اندازه‌گیری تاریخچه، مهارت‌های ارتباطی، استدلال تشخیصی و درک هوش مصنوعی محاوره‌ای تشخیصی پزشکی، از جمله معیارهای بالینی و بیمار محور ایجاد کردند.

پزشکان متخصص داده ها را بررسی کردند. محققان چندین تجزیه و تحلیل را برای بهبود درک قابلیت‌های AMIE انجام دادند، محدودیت‌های اولیه را شناسایی کردند و مراحل بعدی ضروری را برای ترجمه بالینی AMIE در دنیای واقعی ارائه کردند.

این مطالعه نشان داد که AMIE در 28 محور از 32 محور ارزیابی از دیدگاه پزشک متخصص و 24 از 26 محور ارزیابی از دیدگاه بازیگر بیمار، از PCP ها بهتر عمل کرد. تحت معاینه پزشک متخصص، AMIE دقت تشخیص افتراقی بالاتری را نسبت به PCP ها نشان داد، با بالاترین دستاوردها در تخصص های قلبی عروقی و تنفسی. با توجه به ارزیابی خودکار، AMIE به اندازه PCP ها در جمع آوری داده کارآمد بود. این تیم از روش مشابهی برای تکرار آنالیز دقیق تشخیص افتراقی با ارزیاب‌های خودکار مدل به جای ارزیاب‌های متخصص استفاده کرد و متوجه شد که روند عملکرد ارزیاب خودکار با ارزیابی‌های متخصص علی‌رغم تفاوت‌های جزئی در مقادیر محاسبه‌شده برای دقت، همسو است.

درمان کم خونی مستلزم درمان وضعیت هموگلوبین پایین و گلبول های قرمز خون و همچنین شناسایی و درمان روند بیماری است که منجر به کم خونی شده است.

تا زمانی که علت اصلی کم خونی، که ممکن است از دست دادن مداوم خون، کم خونی های همولیتیک، کمبود آهن یا افزایش تقاضا مانند بارداری باشد، ارزیابی و مدیریت نشود، درمان ناقص باقی می ماند.

انواع درمان کم خونی

درمان کم خونی ممکن است به نوع کم خونی بیمار بستگی داشته باشد.

کم خونی ناشی از فقر آهن

این معمولا شامل مصرف مکمل های آهن برای جایگزینی کمبود آهن در رژیم غذایی یا از دست دادن بیش از حد آهن است.

رایج ترین مکمل تجویز شده، سولفات آهن است. به صورت قرص دو یا سه بار در روز مصرف می شود.

فرآورده های آهن خوراکی دارای عوارض جانبی زیادی هستند که شامل تهوع، استفراغ، درد شکم ، سوزش سر دل، یبوست، اسهال، سیاه شدن مدفوع و سیاه شدن دندان ها، لثه ها و زبان می شود.

مصرف سولفات آهن همراه با غذا یا مدت کوتاهی پس از صرف غذا به کاهش عوارض جانبی کمک می کند.

جایگزین دیگر، فروس گلوکونات است.

آهن را می توان با رژیم غذایی غنی از آهن جایگزین کرد. این شامل سبزیجات با برگ سبز تیره، نان و غلات غنی شده با آهن، لوبیا، گوشت، آجیل، زردآلو، آلو، کشمش، خرما و غیره است.

چای، قهوه، کلسیم موجود در محصولات لبنی مانند شیر، آنتی اسیدها و غیره باعث کاهش جذب آهن از روده می شود و باید از مصرف آنها اجتناب شود.

مکمل های ویتامین C به جذب بهتر آهن کمک می کند. بیمار پس از دو تا چهار هفته معاینه می شود تا ببیند آیا پاسخی وجود دارد یا خیر.

کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B12

این مشکل با تزریق ویتامین B12 قابل درمان است. این ویتامین به شکل ماده ای به نام هیدروکسوکوبالامین است. تزریق در روزهای متناوب به مدت دو هفته انجام می شود.

در صورت کمبود ویتامین در رژیم غذایی، ممکن است قرص تجویز شود. ویتامین B12 را می توان در گوشت، شیر، تخم مرغ، ماهی قزل آلا و غیره یافت.

گیاهخواران یا وگان ها ممکن است به مکمل به عنوان قرص یا غلات غنی شده یا محصولات سویا نیاز داشته باشند.

کم خونی ناشی از کمبود فولات

برای کم خونی ناشی از کمبود فولات روزانه قرص فولیک اسید تجویز می شود.

قرص فولات معمولا همراه با مکمل های ویتامین B12 تجویز می شود. این به این دلیل است که درمان اسید فولیک گاهی اوقات می تواند علائم کمبود ویتامین B12 را بهبود بخشد.

اگر کمبود ویتامین B12 در این مرحله تشخیص داده نشود و درمان نشود، ممکن است به دلیل کمبود ویتامین B12 به مغز، اعصاب و نخاع آسیب جدی وارد شود.

فولات در کلم بروکلی، کلم سبز، جوانه گندم، حبوبات، آجیل، سبزیجات برگ سبز و غیره یافت می شود.

درمان کم خونی شدید

هنگامی که کم خونی شدیدتر باشد، اغلب نیاز به تزریق خون است.

درمان کم خونی داسی شکل

بیماران مبتلا به کم خونی داسی شکل به رژیم غذایی سالم، مکمل های اسید فولیک، ویتامین D و روی نیاز دارند و باید ازعوامل ایجاد کننده بحران اجتناب کنند.

این شامل سیگار کشیدن، الکل، فعالیت بیش از حد، کم آبی بدن، دمای سرد و گرم و غیره است.

هیچ درمانی برای کم خونی داسی شکل وجود ندارد، اما می توان فراوانی و شدت بحران ها و عوارض آن را کاهش داد. آنها برای جلوگیری از عفونت نیاز به واکسیناسیون کامل علیه آنفولانزا، پنوموکوک مننژیت، هپاتیت B و سایر بیماری ها دارند.

کم خونی ناشی از عفونت

کم خونی ناشی از عفونت معمولاً با درمان عفونت بهبود می یابد. این امر به ویژه برای نوزادان مبتلا به عفونت های شدید به نام سپسیس معروف است.

درمان بزرگ شدن طحال

در برخی از اشکال کم خونی همولیتیک ممکن است طحال بزرگ شده باشد.

طحال ممکن است با جراحی برداشته شود تا از خروج گلبول های قرمز از گردش خون یا تخریب خیلی سریع جلوگیری شود.

کم خونی در بارداری

اگر غلظت هموگلوبین کمتر از 9.0 گرم در دسی لیتر باشد، کم خونی در بارداری تشخیص داده می شود.

کم خونی با دوز خوراکی 60 تا 120 میلی گرم در روز آهن کنترل می شود. بیمار پس از چهار هفته درمان ارزیابی می شود.

درمان کم خونی و مغز استخوان

برخی از داروها برای تحریک مغز استخوان برای تولید گلبول های قرمز بیشتر تجویز می شوند. این در کم خونی آپلاستیک و لوسمی مفید است.

پیوند مغز استخوان نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. در این روش، سلول‌های مغز استخوان از یک اهداکننده منطبق گرفته می‌شود (معمولاً با یک تطابق ژنتیکی به عنوان مثال خواهر یا برادر یا خویشاوند خونی).

سپس این به داخل ورید تزریق می شود. سپس از طریق جریان خون به مغز استخوان می رسد و سلول های خونی جدید تولید می کند.

پیشگیری از کم خونی

در نوزادان و کودکان پیش دبستانی می توان با تشویق به تغذیه انحصاری با شیر مادر (بدون مایعات مکمل، آب، شیر خشک یا غذا) به مدت چهار تا شش ماه پس از تولد از کم خونی پیشگیری کرد.

در طول شیر گرفتن از پستان به مواد جامد، منبع آهن اضافی (تقریباً 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز آهن) باید در غذاهای کمکی وارد شود. اگر شیرخوار با شیر مادر تغذیه نمی شود، فقط شیر خشک غنی شده با آهن به عنوان جایگزین شیر مادر توصیه می شود.

در نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند و دارای رژیم غذایی با کمبود آهن هستند، در صورت عدم استفاده از مکمل‌های غذایی، قطره آهن 1 میلی‌گرم در کیلوگرم در روز توصیه می‌شود.

از آنجایی که شیر مانع جذب آهن از روده می شود، باید پیشنهاد شود که کودکان یک تا پنج ساله به بیش از 24 اونس شیر گاو، شیر بز و شیر سویا در روز نیاز ندارند.

غذاهای غنی از ویتامین C  به عنوان مثال، میوه ها، سبزیجات و آب میوه ها بیش از شش ماه برای افزایش جذب آهن توصیه می شود.

برای دختران و زنان نوجوان، پیشگیری از کمبود آهن شامل یک رژیم غذایی سالم غنی از آهن است. همه دختران نوجوان و زنان غیرباردار باید هر 5 تا 10 سال یکبار تا زمان یائسگی از نظر کم خونی غربالگری شوند.

در بارداری با دوز کم (30 میلی گرم در روز) مکمل های آهن در اولین ویزیت قبل از تولد ممکن است برای جلوگیری از کم خونی شروع شود. زنان باردار به خوردن غذاهای غنی از آهن و غذاهایی که جذب آهن را افزایش می دهند تشویق می شوند.